اربعین انتظار (۱۶)

عنْ فُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ علیه السلام يَقُولُ: مَنْ مَاتَ وليس لَهُ إِمَامٌ فَمِيتَتُهُ مِيتَةٌ جَاهِلِيَّةٌ وَمَنْ مَاتَ وَهُوَ عَارِفٌ لِإِمَامِهِ لَمْ يَضُرَّهُ تَقَدَّمَ هَذَا الْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ وَمَنَّ مَاتَ وَ هُوَ عَارِفٌ لِإِمَامِهِ كَانَ كَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ.

از فضیل بن یسار روایت شده که گفت شنیدم امام صادق علیه السلام میفرمایند:
هرکس بمیرد و امامی نداشته باشد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است وهرکس بمیرد در حالی که معرفت به امامش داشته باشد تقدم و تاخر این امر او را ضرری نرساند. وهرکس بمیرد در حالی که معرفت به امامش داشته باشد همانند کسی است که با حضرت قائم و در خیمه ی ایشان باشد.

منبع: الکافی، ج:1، ص:372