اربعین انتظار (۶)

ابن ابی دلف گوید در محضر امام جواد علیه السلام بودم و حضرتش راجع به مهدی موعود صحبت میکردند …. به ایشان عرض کردم:

و لِمَ سُمِّیَ الْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَةً یَکْثُرُ أَیَّامُهَا وَ یَطُولُ أَمَدُهَا فَیَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ یُنْکِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ یَسْتَهْزِئُ بِذِکْرِهِ الْجَاحِدُونَ وَ یَکْذِبُ فِیهَا الْوَقَّاتُونَ وَ یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُونَ.”

چرا او را منتظَر مى‏‌گویند؟
فرمود: زیرا ایّام غیبتش زیاد شود و مدّتش طولانى گردد و مخلصان در انتظار قیامش باشند و شکّاکان انکارش کنند، و منکران یادش را استهزا کنند، و تعیین‏‌کنندگان وقت ظهورش دروغ گویند، و شتاب‏‌کنندگان در غیبت هلاک شوند، و تسلیم‏‌شوندگان در آن نجات یابند.

منبع: کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۳۷۸