چهل حدیث فاطمی (۱۵)

أَتَينا عَبدَاللّهِ بنِ مُوسَى بنِ عَبداللّهِ بنِ حَسَنِ بنِ حَسَنِ بنِ عَلِىِّ بنِ أَبى طالِبٍ علیه السلام فَسَأَلتُهُ عَن أَبى بَكرٍ وَ عُمَرَ، فَقالَ: اُجيبُكَ بِما اَجابَ بِهِ جَدّى عَبْدُاللّهِ بْنِ الْحَسَنِ، فَاِنَّهُ سُئِلَ عَنْهُما فَقالَ: كانَتْ اُمُّنا صِدّيقَةً، اِبْنَةَ نَبِىٍّ مُرْسَلٍ، وَ ماتَتْ وَهِىَ غَضْبى عَلى قَوْمٍ فَنَحْنُ غِضابٌ لِغَضَبِها.

راوى مى گويد: نظر يكى از نوادگان امام حسن مجتبى علیه السلام را نسبت به ابوبكر و عمر پرسيدم، او گفت: اتفاقا كسى از جدم عبداللّه بن حسن همين سؤال را پرسيد و او در جواب گفت: مادرمان زنى راستگو و دختر پيامبر خداصلى الله عليه وآله بود كه در حال خشم بر عده اى از دنيا رفت و ما نيز به خاطر خشم او همچنان در خشم هستيم.

مصدر:شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج:6، ص:49