عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ، عَنْ آبَائِهِ عليهم السلام قَالَ : إنَّمَا سُمِّيَتْ فَاطِمَةُ بِنْتِ مُحَمَّدٍ الطَّاهِرَة، لِطَهَارَتِهَا مِنْ كُلِّ دَنَسٍ، وَطَهَارَتِهَا مِنْ كُِّل رَفَثٍ.
امام باقر عليه السلام از پدرانشان نقل میفرمایند که همانا فاطمه زهرا دخت محمد «طاهره» نامیده شد زیرا از هر آلودگی ظاهری و باطنی و هر نوع پلیدی به دور بود.
مصدر:بحار الأنوار، ج:43، ص:19