چهل حدیث فاطمی (۳۸)

عَن الإمَامِ الرِّضَا عليه السلام قَالَ : قَالَ النَّبِي صلى الله عليه وآله: لَمَّا عُرِجَ بِي إلَى السَّمَاءِ أَخَذَ بِيَدِي جَبْرَئِيلُ عليه السلام فَأَدْخَلَنِي الْجَنَّةَ فَنَاوَلَنِي مِنْ رُطَبِهَا فَأَكَلْتُهُ فَتَحَوَّلَ ذَلِكَ نُطْفَةً فِي صُلْبِي فَلَمّا هَبَطْتُ إِلَى الأرْضِ وَاقَعْتُ خَدِيجَةَ فَحَمَلَتْ بِفَاطِمَةِ عليها السلام فَفَاطِمَةُ حَوْرَاءٌ إنْسِيَّةٌ فَكُلَّمَا اشْتَقْتُ إلَى رَائِحَةِ الجَنَّةِ شَمَمْتُ رَائِحَةَ ابْنَتِي فَاطِمَة.

امام رضا عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه وآله روایت میکنند جبرئیل در شب معراج مرا داخل در بهشت کرد و از خرمای بهشتی به من خورانید و آن در صلب من تبدیل به نطفه گشت وقتی به زمین بازگشتم در اثر آن نطفه، خدیجه به فاطمه باردار شد. از این روست که فاطمه حوریه ای است انسانی. من هر گاه مشتاق بوی بهشت میگردم بوی دخترم فاطمه را استشمام میکنم.

مصدر:بحار الأنوار، ج: 43، ص:4