حضرت رسول الله صلى الله عليه وآله در ضمن بیان وقایع روز محشر برای حضرت فاطمه زهرا عليها السلام میفرمایند:
… ثُمَّ یَقُولُ جَبْرَئِیلُ یَا فَاطِمَةُ سَلِي حَاجَتَكِ فَتَقُولِینَ يَا رَبِّ شِیعَتِي فَیَقُولُ اللَّهُ قَدْ غَفَرْتُ لَهُمْ فَتَقُولِینَ یَا رَبِّ شِیعَةُ وُلْدِی فَیَقُولُ اللَّهُ قَدْ غَفَرْتُ لَهُمْ فَتَقُولِینَ یَا رَبِّ شِیعَةُ شِیعَتِي فَیَقُولُ اللَّهُ انْطَلِقِي فَمَنِ اعْتَصَمَ بِكِ فَهُوَ مَعَكِ فِي الْجَنَّةِ فَعِنْدَ ذَلِكَ تَوَدُّ الْخَلَائِقُ أَنَّهُمْ کَانُوا فَاطِمِیِّینَ.
… سپس جبرائیل میگوید ای فاطمه حاجت خود را بخواه سپس میگویی: خدایا به فریاد شیعیانم برس! خداوند میفرماید آنها را بخشیدم سپس حضرت زهرا مجددا عرضه میدارند خدایا به فریاد شیعیان فرزندانم برس! خداوند میفرماید آنها را نیز بخشیدم. سپس حضرت زهرا عرضه میدارند خدایا به فریاد پیروان شیعیانم نیز برس! در این موقع خداوند میفرماید برو و هر کس که دست توسل به دامان تو زده با تو در بهشت خواهد بود در این هنگام جمیع خلایق آرزو میکنند که ای کاش از فاطمیین بودند.
مصدر:بحار الأنوار، ج: 8، ص:54